BARCELOŃSKA PAELLA-TENISÓWKI I PALECIARZE NA GIGANCIE
BARCELOŃSKA PAELLA – TENISÓWKI I PALECIARZE NA GIGANCIE
Hiszpania to kraj, który już lata temu wybrałam na moje miejsce na ziemi, tam chcę spędzić jesień życia. W sercu wprawdzie ciągle maj😉, ale wizja hiszpańskiego rozdziału przybliża się powoli z każdym kolejnym końcem lata. W Hiszpanii jest wszystko co kocham, słońce, wolność, uśmiechnięci, otwarci ludzie, znakomite jedzenie i celebracja chwil. Jest piękna architektura i sztuka naznaczona boskością Gaudiego, dużo zieleni, fontann, futbol, a co najważniejsze jest też mój ukochany tenis.
Wymyśliłam sobie, że tej wiosny chcę zobaczyć prawdziwy zawodowy tenis na żywo gdzieś w Europie. Pierwszym wyborem był Rzym, powstał PROJEKT RZYM i z koleżankami przez kilka miesięcy zamiast zająć się konkretami, zajęłyśmy się wygłupami i z Rzymu, zrodziła się Barcelona. Tym projektem zajął się na szczęście profesjonalista, kolega Tomek, tenisista, członek elitarnej grupy TENISÓWKI I PALECIARZE 😉. Zaplanował wszystko w najmniejszym szczególe, kupno biletów na lot, mecze, rezerwacja hotelu, aplikacja rozliczeniowa, pilnował nas, pisząc maile z każdym detalem podróży, zadbał o wszystko, nawet nas odprawił😉. Mieliśmy się tylko stawić w niedzielę Wielkanocną na lotnisku w Balicach ok 16.00.
Wylądowaliśmy szczęśliwie w Barcelonie wczesnym wieczorem i zaczęła się kilkudniowa fantastyczna przygoda. Już pierwszego wieczoru i nocy poczułam Hiszpanię. Po dobrej kolacji z winem😉postanowiliśmy spontanicznie pójść nocą pod Sagradę Familię, ponad trzy kilometry, siecią ulic w module kwadratu, uroczymi placykami, co chwilę zaśmiewając się do łez, zatrzymując, żeby podziwiać piękną elewację albo drzewko z mandarynkami. Energia tamtej nocy była magiczna, duch miasta do nas przemówił…Monumentalność Sagrady nas onieśmieliła, staliśmy tacy mali, zachwyceni kunsztem ludzkiej myśli i rąk. Absolutna doskonałość…
Dwa kolejne dni zaplanowaliśmy na tenisowo. Obiekt Real Club de Tenis Barcelona, w którym odbywał się turniej ATP 500 jest świetny. Położony w nowoczesnej, pełnej zieleni dzielnicy, blisko naszego hotelu. Przed pierwszym poniedziałkowym wejściem staliśmy w gigantycznej kolejce takich samych jak my tenisowych pasjonatów, w której słuchać było języki całego świata 😉.
To był mój pierwszy tej rangi turniej, wrażenie jest niesamowite, obiekt funkcjonuje jak małe miasteczko, z food trackami, sklepikami, siecią toalet, stanowisk sponsorskich.
Miejsca na trybunach mieliśmy znakomite, o to oczywiście zadbał Tomek, zawodnicy byli praktycznie na wyciągnięcie ręki. Mączka jest nawierzchnią najwolniejszą, dlatego widzieliśmy piłki😉, momentami nawet wydawało nam się, że w sumie to my też tak umiemy zagrać jak oni, …no może raz na miesiąc😉.Troszkę też z większą pobłażliwością patrzymy teraz na nasze amatorskie błędy, bo wiemy już, widzieliśmy na żywo😉, że podwójne serwisowe albo duże auty zdarzają się również zawodowcom.
Widzieliśmy w akcji między innymi Musettiego, Kordę, Lopeza, Rudda, Schwartzmana, Norriego. We wtorek na oglądaniu tenisa spędziliśmy prawie osiem godzin…Atmosfera trybun, tupanie, skandowanie przy okazji piłek setowych lub meczowych, doping to jest coś co można tylko poczuć będąc na miejscu, ekran telewizora tego nigdy nie odda. Hiszpanie kochają tenisa, siedziały obok nas wielopokoleniowe rodziny, od maluchów po siwowłose babcie i dziadków.
My wśród nich, ożywieni, rozemocjonowani, analizujący dramaturgię poszczególnych meczy, troszkę za chmurami, czasem w pełnym słońcu, co niektórzy przypłacili indiańską opalenizną 😉.
Tenis zdominował nasz wyjazd, ale na szczęście jak w hiszpańskiej pysznej paelli, która jest mieszanką ryżu, kurczaka, owoców morza i warzyw, każdy z nas w Barcelonie znalazł swój ulubiony smak. Stadion FC Barcelony, dzielnicę Gotycką, zwiedzanie parków, katedry, Placu Hiszpańskiego, La Rambli, było nawet morze i targ na specjalne życzenie Włodzia, czy TOUS dla mnie i Justyny😉. Było pyszne jedzenie, desery, winko, oliwki, leniwa kawa, tapasy ze specjalną rekomendacją szefa kuchni, ten ogon byka będzie się jeszcze długo nam śnił😉
Mówi się, że nieważne gdzie, najważniejsze z kim. I to się zgadza. Nasza szóstka TENISÓWEK I PALECIARZY to wymieszana energia różnych osobowości, światopoglądów, doświadczeń. Tworzymy zespół doskonale się uzupełniający, dobrze się ze sobą czujemy i świetnie się razem bawimy. Połączył nas tenis, ale już dawno tenis jest tylko pretekstem, bo tak naprawdę liczy się to jakimi jesteśmy ludźmi, nie tenisistami. Być w Barcelonie razem to był dodatkowy bonus, bo miasto zdecydowanie nas uwiodło.
Barcelona ma czarodziejską moc, zanim się człowiek obejrzy, wejdzie mu pod skórę i skradnie duszę…
Marysia, Justyna, Tomek, Jarek, Włodek dziękuję za wspólny czas, za skubanie pychotek😉, za wyrozumiałość dla moich długich telefonicznych rozmów😉.
Za to, że poczułam się z Wami jak nastolatka na wakacyjnym gigancie, jak dzieciak, pod opiekuńczym skrzydłem racjonalnych, dojrzałych przyjaciół , na których mogę liczyć nie tylko w kwestii wyboru prawidłowej linii metra😉, ale też w innych sprawach, tych najważniejszych.
Barcelona, jej zapach, słony od morza, słodki od karmelu i słońca, cierpki od wina, z rytmicznym odbiciem tenisowej piłeczki, w wąskich uliczkach, z brukiem, w który wpadają kobiece obcasy to już jest nasze miasto. Oswoiliśmy je razem.